شرکت مد فناوران پلاس از سال ۱۳۹۴ با رویکرد تولید تجهیزات پزشکی پیشرفته آغاز به کار کرد، این شرکت که امروز توانسته است در حوزه تولید تجهیزات پزشکی گام بلندی بر دارد در حوزه طراحی صنعتی نیز از سرآمدان است و با همراهی استودیو طراحی ایکاس موفق به کسب جوایز بین المللی طراحی شده است. در این مقاله با جناب مهندس تقی پور، رئیس هیات مدیره این شرکت موفق به گفتگو نشسته ایم تا از تجارب خود در حوزه طراحی صنعتی برایمان بگویند.
صفحات محصولات برنده این شرکت در مسابقات جهانی طراحی در لینک های زیر در دسترس است:
- Luna Ultrasound Device, Winner in Medical Devices and Medical Equipment Design Category, A’ Design Award & Competition, 2021 – 2022
- Zino Ultrasound Device, Winner in Medical Devices and Medical Equipment Design Category, A’ Design Award & Competition, 2021 – 2022
- Zino ultrasound Device ,Silver in Industrial And Life Science Design / Medical/Scientific Machinery, IDA DESIGN AWARDS, 2021
معرفی
جناب مهندس لطفا توضیحاتی در ارتباط با خود و شرکت بفرمایید؟
بنده مصطفی تقی پور، موسس و رئیس هیات مدیره شرکت مد فناوران پلاس هستم. مقطع کارشناسی را در رشته برق و مقطع کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گذرانده ام، سال ۹۲ فارغ التحصیل شده ام و در حال حاضر مشغول به تحصیل در مقطع دکتری هستم، سال ۹۴ شرکت را تاسیس کردم و از سال ۹۵ کار برای تولید دستگاه سونوگرافی و اکوکاردیوگرافی شروع شد.
طبق آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران و اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت، طی سال های ۹۰ تا ۹۶، بیشترین آمار واردات تجهیزات پزشکی سرمایه ای مربوط به دو دستگاه سونوگرافی و اکوکاردیوگرافی بوده است. این عدد در سال ۹۶ (یعنی قبل از آغاز دور جدید تحریم های ظالمانه آمریکا) حدودا ۶۲ میلیون دلار بود؛ یعنی تقریبا دو برابر میزان مبلغ واردات دستگاه های MRI و CT scan که بیشترین ارزش را از لحاظ قیمت در بیمارستان ها دارند. این آمار نشان از استراتژیک بودن این دستگاه ها داشت. با توجه به رشد روزافزون مراکز درمانی و فارغ التحصیلان پزشکی کشور و نیز این پیش بینی که اگر قرار باشد این روند ادامه پیدا کند میزان نیاز کشور تا سال ۱۴۰۵ به ۱۷۰ میلیون دلار می رسد، در مسیر تولید این محصولات قدم گذاشتیم. این دستگاه ها به لحاظ فناوری جز پیچیده ترین دستگاه های پزشکی به شمار می روند و تجربه ساخت آنها در ایران وجود نداشت لذا ما با یک تیم ۱۵ نفره که اغلب از فارغ التحصیلان دانشگاه شریف بودند کار را شروع کردیم و امروز که با هم صحبت می کنیم تعداد افرادی که به صورت مستقیم در پروژه درگیر هستند و کار می کنند ۱۰۵ نفر است و محصول از سال ۹۸ وارد فرآیند تولید انبوه شده است.
اهمیت طراحی محصول
به چه علت اقدام به طراحی محصولات خود کردید؟
اگر ما عمر شرکت هایی که درحوزه فناوری های پیشرفته به صورت رسمی در کشور آغاز به کار کردند را برابر بدانیم با عمر ایده شرکت های دانش بنیان، در سال ۸۵_۸۴ نهضت جدید دانش بنیان شروع شده است. من دهه اول این نهضت را دهه ما می توانیم می دانم. در آن برهه اعتماد به این که ما می توانیم در حوزه های هایتک وارد شویم در جوانان ما کمتر بود. خاطرم هست که در دوران نوجوانی ما در مدارس، هنگامی که صحبت از صادرات ایران به میان می آمد به فرش، زعفران و محصولات کشاورزی اکتفا می شد و هیچ وقت حرف از محصولات مبتنی بر تکنولوژی نمی شد. با این تفاسیر دهه اول، دهه ما می توانیم و دهه ایجاد ساختار شرکت های دانش بنیان در کشور بود؛ اما پس از پشت سر گذاشتن آن دوره برای شرکت ها این سوال پیش آمد که آیا ما می توانیم محصول خود را به بازارهای جهانی عرضه کنیم؟ در ارتباط با این موضوع چالش هایی نظیر عدم آگاهی تولیدکنندگان از نیازهای بازارهای جهانی، عدم حضور در رویدادهای نمایشگاهی دنیا و عدم اطلاع از اهمیت ظاهر به روز محصولات وجود داشت. ظاهر به روز محصول اصلی ترین موضوع در این میان به حساب می آید، اگر تمام موارد حل شود و این مورد مغفول بماند نمی توان قدم به عرصه جهانی شدن گذاشت.
از ابتدا چشم انداز ما ورود به بازارهای جهانی بود، برای این کار در کنار تکنولوژی به روز و تیم تحقیق و توسعه قوی که در حال حاضر ۴۰٪ از آنها فارغ التحصیل دانشگاه شریف، تهران و یا امیرکبیر هستند، نیازمند ظاهری زیبا برای دستگاهمان بودیم. به همین علت کار را به گروه متخصص این حوزه سپردیم و در کنار آن سعی کردیم دانش لازم را برای طراحی فراهم کنیم. در محصولی مانند دستگاه سونوگرافی و اکوکاردیوگرافی در کنار ظاهر زیبا لازم است محصول به لحاظ سهولت استفاده و ارگونومی، استاندارد های دقیقی داشته باشد. امروزه شاهد آن هستیم که شرکت های مطرح دنیا که در حوزه ساخت محصول مشابه با ما فعال هستند، مقالاتی از بحث ارگونومی و چالش های طراحی در مجلات Q1 و یا مقالات مطرح ISI به چاپ می رسانند و بحث طراحی صنعتی در کنار مباحث فناورانه جز ویژگی های مهم دستگاه به شمار می رود. به همین علت ما تیمی متشکل از طراحان صنعتی را در شرکت گرد آوردیم و در کنار این موضوع برای اینکه بتوانیم از دانش به روز و تیم قوی تری در حوزه طراحی استفاده کنیم از شرکتی حرفه ای نیز کمک گرفتیم. اغلب اعضای تیم طراحی صنعتی ما فارغ التحصیل دانشگاه تهران هستند. نکته دیگر اینکه با در نظر گرفتن این مسئله که پیش از شرکت ما تجربه طراحی صنعتی دستگاه سونوگرافی در ایران وجود نداشت، خود ما آموزش تیم طراحی را در حوزه فناوری و نظرات کاربران دستگاه آغاز کردیم و طی جلسات متعدد طراحان با پزشکان و کاربران دستگاه کوشیدیم به نتیجه مطلوب برسیم.
شما جز معدود شرکت های دانش بنیان ایرانی هستید که دارای دپارتمان طراحی هستند. علت تاسیس این دپارتمان چه بود؟
با توجه به مطالعات بنده در ارتباط با غول های فناوری، دنیا به این نتیجه رسیده است که در کنار تیم طراحی که در شرکت ایجاد می کند نیازمند برون سپاری برخی از فرآیندهای طراحی و تولید پروتوتایپ به شرکت های طراح است. ما هم مستثنی از این امر نبودیم و نیاز داشتیم در کنار گروه طراحی خارج از شرکت، درون شرکت نیز تیم طراحی داشته باشیم تا بتوانیم زبان مشترکی میان تیم فنی و تیم طراحی ایجاد کنیم؛ چرا که مثلا ممکن است یک تغییر ظاهری در طراحی عملکرد دستگاه را دچار چالش کند و می بایست این دو تیم با هم بر سر چالش ها به گفتگو بنشینند. این تیم علاوه بر این موضوع در حوزه های دیگر نیز به شرکت کمک میکند، ارتباط میان تیم فنی و شرکت طراحی خارجی به عهده این گروه است، هنگامی که شرکت نیاز به بازطراحی سریع و موردی داشته باشد این گروه یاریگر خواهد بود و از همه مهم تر، ثبت تاریخچه طراحی شرکت توسط این تیم انجام می گیرد.
یک توصیه کاربردی و مهمی که به شرکت ها دارم، تهیه تاریخچه طراحی شرکت است. اینکه یک طرح به چه علت شکست خورد و یا در نمونه سازی با چه مشکلاتی مواجه شد و شرکت در چه زمینه هایی چالش داشت. مهم است که تمامی این موارد مکتوب و ثبت شود. شرکت ما محصولاتی داشت که تا مرحله تولید انبوه رسیدند اما در حوزه طراحی صنعتی و نمونه سازی شکست خوردند، به نحوی که میلیارد ها تومان هزینه صرف و ماه ها زمان گذاشته شد اما نهایتا شکست خوردیم. از این شکست ها باید درس گرفت و لازمه آن ثبت این تاریخچه است. این را عرض کنم که محصول ما در ابتدا طراحی نداشت و تنها یک باکس برای قرارگیری قطعات وجود داشت. پس از مدتی وارد زمینه طراحی شدیم تا سرانجام به محصول نهایی رسیدیم. فرآیند طراحی محصول مسیری بدون توقف است و برای توسعه مداوم دستگاه ها، ما به طور مستمر نظرات و بازخوردها را اعمال می کنیم.
فرآیند و شرایط طراحی محصول
فرآیند طراحی محصول شما به چه شکل بود؟
برای طراحی ابتدا نیازمند این هستید که بدانید از محصولتان چه می خواهید. به فرض می خواهید شبیه یک نمونه خارجی باشد و یا طرحی نو باشد؟ پس از این مرحله و مشخص شدن بریف دیزاین در مرحله بعد تیم ها آغاز به اسکچ زدن میکنند تا نهایتا یک طرح از میان صدها طرح توسط مدیر تایید و انتخاب شود. در گام بعد این اتودها در نرم افزارها به نمایش در می آید و نمونه سازی scale و پرتوتایپ انجام می شود تا در آخر با اعمال نظر کاربران، محصول به تولید برسد. البته طی این مراحل ماه ها زمان می برد و با شکست ها و افت و خیزهای بسیار همراه است. اگر شرکتی می خواهد وارد بازارهای جهانی شود باید اجازه دهد تمامی این مراحل زمان خود را طی کند، به صورت عجله ای و شتابان این امر اتفاق نخواهد افتاد.
هزینه طراحی صنعتی در ایران را چطور ارزیابی می کنید؟
کارهای مبتنی بر خدمات در کشور های خارجی گرانتر از کشور ماست. در ایران به علت محدودیت بازار محصولات دانش بنیان، شرکت ها کمتر به طراحی صنعتی محصولات خود رو می آورند و همین امر موجب می شود به علت کمبود تقاضا، هزینه طراحی نسبت به کشورهای خارجی پایین تر باشد. این امر می تواند مزیت رقابتی برای طراحان ایرانی باشد تا بتوانند از کشورهای خارجی پروژه دریافت کنند.
تاثیر طراحی محصول
طراحی صنعتی چه میزان در برندینگ، فروش مجموعه و جذب مشتری اثربخش بود؟
ما برای اولین بار در تاریخ انقلاب اسلامی توانستیم جوایز معتبری در سطح جهانی برای طراحی محصول یک شرکت دریافت کنیم که این امر حاصل زمان، هزینه و تیم حرفه ای بود که به کار گرفتیم. شرکت ما در سال ۲۰۲۱ برنده جایزه جهانی International Design Awards و A’ Design Award در حوزه تجهیزات پزشکی شده است. اگر ما کل صادرات تجهیزات پزشکی ایران را ۲۵ میلیون دلار در نظر بگیریم، مد فناوران پلاس به لطف خدا توانسته است ۹٪ این مقدار -معادل بیش از ۲ میلیون دلار- صادرات داشته باشد که تاثیر طراحی صنعتی بر این امر غیر قابل اغماض است.
به عنوان یک تجربه عینی از تاثیر طراحی صنعتی، اولین چیزی که توجه من را در برخورد با تیمی بین المللی که بسیاری از محصولات ایران را به بازارهای جهانی عرضه میکردند جلب کرد این بود که باور نمی کردند این محصول ایرانی است که البته این اتفاق در کنار اینکه مایه مسرت من است مایه تاسف هم هست، که چرا شرکت های ایرانی با وجود جوان های مستعد و خوش ذوق تا به این حد از طراحی غفلت میکنند.
تخصص و مهارت طراحان ایرانی
شاخص های شما برای انتخاب طراح صنعتی (فرد و یا شرکت) چه بود؟
بسیار مهم است کسی که می خواهد وظیفه طراحی را به عهده بگیرد مدیریت بداند چرا که طراحی کاری تیمی است؛ از طرفی باید اهل مطالعه و آگاه به شاخصه های اصلی طراحی محصول باشد و بتوانند از تجربیات دیگر شرکت های مشابه در این زمینه بهره بگیرد. مورد دیگر توانایی ارتباط گرفتن با تیم فنی و تحقیق و توسعه است چراکه یکی از چالش های طراحی، اعمال نظرات فنی این تیم هاست.
آیا طراحان صنعتی ایرانی توان رقابت با رقبای خارجی را دارند؟
بخشی از کیفیت طراحی صنعتی طراحان ایرانی مربوط به آموزش و دانشگاه است و بخشی هم مربوط به تجربه فرد. طراحی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شود علی رغم اینکه هنر، شوق و دانش کافی را برای طراحی دارد تجربه لازم برای اجرای پروژه ها و یا شاید اعتماد به نفس لازم برای انجام آن ها را ندارد. به هر میزان که تولید در کشور ما رونق بگیرد و هرچقدر شرکت ها متوجه اهمیت تولید با کیفیت شوند به طراحی صنعتی، طراحان جوان و تیم های طراحی نوپا بیشتر توجه می شود و نهایتا دانش و تجربه در کنار هم تکمیل خواهد شد.
مسئله مهم تر این است که در بسیاری از موارد امکان دارد طراح صنعتی پروژه ای را برای شما به ثمر برساند اما هنگامی که وارد مرحله نمونه سازی می شوید با مشکل کیفیت و یا هزینه ساخت مواجه شوید. لازم است طراحان ما با دانش پروتوتایپینگ و نمونه سازی آشنایی بیشتری داشته باشند. ضعف پروتوتایپینگ در کشور ما وجود دارد، معمولا همه به سراغ پرینتر های سه بعدی یا روش های سنتی و متدوال دیگر می روند که این امر موجب عدم اجرای درست نمونه سازی یا دلزدگی کارفرما می شود.نکته دیگر اینکه اکثر محصولات دانش بنیان در ابتدای راه در تیراژ پایین تولید می شوند و هزینه ساخت قالب برای آنها بالاست. اینکه طراح بتواند روش ساخت را به کارفرما پیشنهاد دهد مسئله مهم دیگر است.
دیگر آن که ممکن است در پروژه ای کارفرما ذوق و سلیقه کافی را نداشته باشد و یا به دنبال کپی سازی از نمونه های خارجی باشد. در اینجا خواست کارفرما دست طراح را می بنند اما طراح باید بتواند با لحاظ کردن آیتم هایی وجه تمایز هایی ایجاد کند تا بتواند اعتماد به نفس را به کارفرمای ایرانی القا کند و کار در مراحل دیگر پیش برود.به نظر من طراحی صنعتی از یک ایده شروع و به محصول ختم می شود. برای طی این مسیر دانش بسیار مورد نیاز است. از دانش نمونه سازی و طراحی قالب تا ساخت آن. این نکات مواردیست که در کشور کمتر به آنها توجه می شود. تفاوت محصولات ایرانی با کمپانی های خارجی گاها در جزئیات است. اگر در تمام زمینه ها به جزئیات به اندازه کافی توجه شود واقعا از لحاظ کیفی و فنی تفاوت چندانی با خارجی ها نخواهیم داشت و می توانیم محصولی قابل عرضه در بازارهای جهانی داشته باشیم.
چالش های طراحی محصول
اگر به عقب برگردید چه مواردی را در فرآیند طراحی صنعتی محصول خود اصلاح می کنید؟
اگر به عقب برگردم خودم و تیم طراح را به مطالعه بیشتر در ارتباط با روش های ساخت و نمونه سازی دعوت می کنم. من در مسیری که در حوزه طراحی رفتیم ضعفی نمی بینم ولی اگر دانش من به عنوان مدیر سازمان و یا طراحان ما نسبت به روش های روز ساخت قالب یا پروتوتایپینگ بیشتر بود می توانستیم کارهای ساده تر و زیباتری انجام دهیم. من فکر می کنم این امر حلقه مفقوده طراحی تا ساخت و تولید انبوه در کشور ما است.
با چه چالش های در طی فرآیند طراحی صنعتی مواجه شدید؟
چالش ها بسیارند. من فکر می کنم عدم وجود درک درست از: وضعیت بازار، زمانی که سرمایه گذار برای به نتیجه رساندن پروژه نیاز دارد و زمانی که برای تولید کار خوب نیاز است مهم ترین چالش است. ممکن است سرمایه گذار ساده ترین مرحله ساخت محصول هایتک را مرحله طراحی ظاهر آن و سخت ترین مرحله را طراحی ادوات آن بداند. این باعث می شود طراحی را به موقع شروع نکند و برای به پایان رسیدن آن عجله داشته باشد. این چالش زمان برای اکثر محصولات ایرانی وجود دارد. طراحان با ضیغ وقت مواجه هستند و کارفرما ها نیز معتقدند زمان اختصاص داده شده مناسب بلکه زیاد است.
چالش بعدی که با آن مواجه هستیم. درک درست از شکست است. ما به پذیرش شکست ها عادت نکرده ایم. بارها شده است که شرکت ما پس از صرف هزینه و زمان زیاد در مسیر طراحی شکست خورده است. اینکه بپذیریم مسیری که رفته ایم غلط است چالش دیگری است.چالش آخر تیراژ است. تیراژ در ایران محدود است. ورود به بازارهای جهانی اصلی ترین دغدغه مدیران صنایع با سرمایه گذاری بالاست و این امر در ابتدا بر مقوله طراحی صنعتی نیز تاثیرگذار است. لازم است بازار هدف شناسایی شود و تیم طراح بر اساس بازار هدف طراحی را لحاظ کنند. (البته تیم های دیگر تولید نیز باید به بازار هدف توجه داشته باشند)
پیشنهادات و توصیه ها
برای شرکتهایی که ریسک طراحی صنعتی را نمیپذیرند و یا برای اولین بار قصد انجام آن را دارند، چه توصیه ای دارید؟
به جزئیات خیلی توجه کنید. جزئیات است که مارا متمایز می کند. شعار ما در شرکت این است که به جزئیات توجه کنید، چه در طراحی و چه در بحث های فنی و اینکه شرکت ها بدانند حتی اگر شما بهترین نرم افزار و سخت افزار را در محصول خود به کار گیرید ولی به طراحی درست و به موقع توجه نکنید و محصول شما نمی تواند مخاطبی جذب کند. مطمئن باشید که راهتان برای گرفتن بازارها -نمیگویم غیر ممکن ولی- سخت و پر چالش می شود. کیفیت محصول شما نیز بسیار مهم است. امروزه مشتریان بسیار باهوش شده اند، شاید در قدیم مراجعه به چند مغازه و یا پرس و جو از اقوام برای انتخاب محصول کافی بود ولی امروزه با استفاده از دستگاه هوشمندی که همگان در دست دارند، می توانند محصول شما را با دیگر محصولات مقایسه کنند و متوجه نقاط تمایز آن بشوند. پس لازم است به خواست مشتری احترام گذاشته شود و از همان ابتدا با توجه به ظاهر و کیفیت محصول، شرایطی فراهم شود که مشتری احساس رضایت کند.
مطلب دیگر آنکه طرحی یک مسیر است. نقطه آغازی دارد و باید بدون توقف ادامه پیدا کند. گاها محصول موفقی ساخته میشود و تا سال ها فروش خوبی دارد، بعد از چند سال تصمیم گرفته می شود مدل جدیدی به بازار ارائه شود. اینکه تیم طراح با این تصمیم تازه آغاز به کار کند را من غلط می دانم. لازم است تیم طراحی بدون توقف در کنار تیم تولید طراحی کند و اسکچ بزند و نظر کاربران را لحاظ کند. امکان دارد محصولی را تولید کنیم که از نظر ما و چند کاربری که به تولید آن کمک کرده اند بی نقص باشد اما هنگامی که وارد بازار می شود و در مرکزی که باید مورد استفاده قرار می گیرد مواردی خود را نشان می دهد که متوجه آن نشده بودیم. این نکات می تواند پایه بازطراحی محصول باشد و امکان دارد سال ها طول بکشد تا تیم طراحی به مدل جدیدی برسد.
پیشنهاداتی جهت بهبود روال کاری معاونت علمی؟
من وافقم که کار در حوزه دانش بنیان، چه در حوزه حمایتی و چه قانون گذاری کار سختی است. انصافا تیم آقای دکتر ستاری در این ده سال گذشته زحمات زیادی کشیدند. اینکه به این نقطه رسیدیم که امروز در مورد جزئیات طراحی با هم صحبت می کنیم نوید بخش آینده خوبی است. شاید اساسی ترین نقدی که بتوان به نگاه دانش بیان وارد کرد آن است که وقتی محصولی به عنوان دانش بنیان شناسایی می شود، تکنولوژی های پیشرفته ای که در آن وجود دارد و میزان بومی سازی آن و دیگر موارد بررسی می شود اما ظاهر آن مغفول می ماند. من فکر می کنم تیمی که چندین سال زمان می گذارد تا محصولی با استانداردهای جهانی طراحی کند و بسازد شاید به همان اندازه برای طراحی آن وقت گذاشته باشد. اما در ارزیابی های معاونت به این نکته کمتر توجه شده است. همین امر باعث می شود طراحی از همان اول برای شرکت های نوپایی مهم تلقی نشود. مناسب است این موضوع تغییر پیدا کند زیرا نهایتا هدف از تولید دانش بنیان، ساخت محصولی با قابلیت صادرات به بازار های جهانی است و برای صادرات در کنار تکنولوژی به روز ظاهری به روز هم مورد نیاز است. پس لازم است به ظاهر دستگاه نیز اهمیت داده شود.
نکته دیگر اینکه مشوق هایی که برای شرکت ها نظیر تسهیلات و حمایت ها در نظر گرفته شده است پیشرفت هایی داشته است و این خوب است اما لازم است نگاهی نو به شرکت های طراحی داشت. بنده در جریان هستم شرکت های طراحی موفقی هستند که در قالب شرکت دانش بنیان قرار نمی گیرند. این امر مطلوب نیست. به نظر بنده کار این شرکت ها مبتنی بر سواد، دانش، ذوق و هنر است. این شرکت ها می توانند محصولی را که تا به حال در کشور تولید نشده طراحی کنند و یا دریافت پروژه از خارج داشته باشند و از همین طریق برای کشور ارزآوری کنند. بنابراین مطلوب است این شرکت ها نیز از مزایای دانش بنیانی بهرمند شوند تا بتوانند با دلگرمی بیشتری سرمایه گذاری کنند و ان شالله شاهد رشد بیشتر دانش طراحی در کشور باشیم.
سخن آخر؟
بنده در آخر می خواهم مطلبی را عرض کنم. ما شاهد مهاجرت بسیاری از نخبگان هستیم و شاید علت اصلی آن شرایط اقتصادی باشد. ما در سال های گذشته به بحث تقویت زیرساخت های اقتصادیمان از جمله اهتمام به تولید توجه نکرده ایم. مردم عزیز و تولید کننده های زحمتکش ما به این نکته توجه کنند که همه ما در یک کشتی نشسته ایم، اگر امروز من مصرف کننده به کالا ایرانی پشت کنم فردا فرزند خودم برای داشتن یک کار ساده مجبور به مهاجرت و دوری از خانواده می شود. من نمی گویم مهاجرت بد است ولی اگر ما به اهمیت حمایت از تولید پی ببریم و آن را به عنوان یک مسئله مهم در نظر بگیریم می تواند آینده ساز باشد.
اجازه بدهید خاطره ای از سفر به ژاپن برایتان بگویم. چندی قبل برای سفری عازم ژاپن شده بودم. اواخر سفر برای خرید ماشین ریش تراش به عنوان هدیه برای یکی از عزیزان به فروشگاهی مراجعه کردم. نکته ای در قفسه فروشگاه توجه مرا به خود جلب کرد. در یک قفسه ماشین های ریش تراش با برند های مختلف از کشور های مختلف قرار داشت و قیمت آنها درج شده بود. در قفسه زیرین مشابه همان دستگاه ها با قیمتی حدود ۲۰٪ بالاتر چیده شده بود. این اختلاف قیمت برای من سوال شد و علت آن را مسئول فروشگاه جویا شدم. پاسخ این بود که محصولات طبقه زیرین ساخت ژاپن هستند. این نشان از احترام تولید کننده ژاپنی به مردمش است. تولید کننده با سختگیری تمام محصول را تولید می کند و مردم می داند که تولید کننده با چه دقتی محصول را ساخته است. به همین علت حاضر هستند مبلغ بیشتری بپردازند. این ارتباط باید دو طرفه باشد. ما نباید تنها توقع داشته باشیم مردم کالای ایرانی مصرف کنند، لازم است تولید کننده ایرانی نیز به نظر خریدار توجه کند. اگرچه که شاید زمان ببرد تا کالای ایرانی به کیفیت نمونه خارجی برسد اما همین که خریدار ایرانی بداند تیمی وجود دارد که نظرات آن ها لحاظ می کند و محصول در مدل های آینده رشد خواهد داشت به حمایت از آن مشتاق خواهد شد.
سایت شرکت: http://www.mfp.co.ir
اینستاگرام شرکت: https://www.instagram.com/simut.official
مرکز طراحی ایران
اینستاگرام ما را دنبال کنید
تصاویر محصولات این شرکت را در لینک های زیر ببینید